Posts

Showing posts from 2025

::- तुझ्यासाठीच आगवपना -::

सगळ्यांसमोर नाही करत मी आगावपणा सगळ्यांसमोर नाही व्यक्त करत मी भावना तेवढं सोपं नसतं मन खोलून बोलणं सर्वांशी कधी कधी रक्ताच्या लोकांशी सुद्धा नाही वाटत आपलेपणा.... काही गोष्टी स्वतःलाही सांगत नाही कधी कधी काही आठवणी कुणाला सांगायची भीती वाटते कधी कधी बरंच काही होऊन जातं आयुष्यामध्ये नकळतच त्यांना विसरून जावस वाटतं कधी कधी.... सर्वांना नाही जमत समोरच्याच मन उघडून घेणं ही तर आहे तुझी जादूगरी बरच तुला सांगितलं जे स्वतःलाही सांगायची भीती होती एवढं सोपं नसतं कुणाशी सत्य बोलून दाखवन.... म्हणून तुझ्या सोबतच करावा वाटतो आगावपणा... तुलाच सांगाव्या वाटतात लपलेल्या भावना... वाटतं कधी भेटून तुझ्या कानामध्ये अजून बरच काही सांगावं... आणि तुझे शब्द ऐकता ऐकता तुझ्या डोळ्यातच हरवून जावं... अजूनही बराच आगावपना सुचतो तुझ्यासोबत तुझ्याच साठी जाग्या होतात काही भावना, शब्दांनी सगळं सांगणं मला जमणार नाही भेट होईल आपली तेव्हाच कळेल तुला... Poem by- Vinod Jadhav  

::- तुझ्याविना दिवस कसा गेला -::

कस सांगु, तुझ्याविना माझा दिवस कसा गेला एक एक क्षण आज जड भासत होता मला... खूप उत्साहात आजचा हा दिवस उजाडला होता तुझा आवाज कानी पडेल आज तुझा चेहरा दिसेल आज मला विश्वास वाटला होता... सकाळ तशीच निघून गेली... उगाच मनाला वाटल तु माझी आठवण केली पण आपल्या बोलण्याची आजुन वेळ नव्हती झाली... सूर्य चडला डोक्यावरती जसा उन्माद मनात तसा वाढत होता कधीही वाजेल फोनची घंटा म्हणुन मी फोन नजरे समोरच ठेवला होता... दुपार सरली रात्र आली तु काही फोन केला नाही तुझ्या आठवणीत आज माझ्याने एक घासही गेला नाही... अशी अवस्था करशील तु अस वाटल नव्हत आधी, तु तर आहेच मोहिनी स्वप्नपरी गुंतला कवी तुझ्या आठवणीत यात तुझा काही दोश नाही.. माझीच कीव येते मला आठवणीत तुझ्या मला अजुन तडपायच नाही म्हणुन जा आज मीच तुझ्याशी बोलणार नाही... Poem by- Vinod Jadhav  

::- तिचा आवाज -::

आवाज नसे जणु तो फक्त ओठातूनी येणारा मधुर साद असे तो झऱ्यातूनी वाहणारा, लयबध्द जसा बासुरीचा तो उष्वास कानात शिरूनी घाली कवीच्या हृदयाशी संवाद... आवाज नसे जणु तो ती होती एक अव्यक्त भावना शब्दापलिकडे ते शब्द तिचे, हृदयाशी हात घालुनी तिने जागविली दडलेली सुप्त वासना... शब्द तिचे ते जादुई मोहिनीचे ऐकता ध्यान ना उरले वेळ - काळाचे उगवला सूर्य तसाची मावळला तिच्या चार शब्दाने अजुनी गुंतूनी कवी तिच्याच आवाजात हरपले आज देहभान कवीचे.... Poem by- Vinod Jadhav 

::- मनात तुझ्या चाललय काय? -::

गोडी लागली मला तुझ्या शब्दांची नशा चढतो मला तूझ्या आवाजानी तु आठवण करते मैलो दूर माझी चाहूल लागते इथे कवीला तुझ्या हृदयाची... सखे मनात तुझ्या चाललय काय? बोलायच असत खूप तुला मीही आसुसलेला असतो इथे तुझा आवाज ऐकायला बोलायचं थांबतेस... परत बोलतेस... दहादा म्हणतेस बाय - बाय. राणी मनात तुझ्या चाललय काय? चोरुन जगाशी बोलतेस फक्त माझ्याशी मीही असतो तुझ्या शब्दांचा उपाशी खर सांग, माझ्यावर तु जादू केलीस काय.. प्रिये मनात तुझ्या चाललय काय? हजारदा ऐकले मी प्रेमाचे गीत तु पाठविलेले माझ्या जीवनातल संगीत बनायला तुला आवडेल काय? सांग, मला तुझं ऐकायची इच्छा आहे. Poem by- Vinod Jadhav  

::- एक कठीण कोड तु -::

रोजच काही क्षण आनंदाचे जीवनात येतात रोजच काही क्षण हृदयाचे ठोके वाढतात रोजच काही क्षण मला बेभान करून जातात जेव्हा तुझे स्वप्न माझ्या डोळ्यांत असतात... रोजच हसतो कधी कधी काही कारण नसताना वेळ सरतो भरकन तु संपर्कात असताना, भुरळ पाडून मला तु जातेस रंगून तुझ्या जगात डोळे मात्र कवीची तुझ्याच स्वप्नात रमतात... रोजच होते अस काही जे पूर्वी कधी झाल नव्हत बोलतो शेकडो लोकांशी पण व्यसन कुणाच लागल नव्हत... आहे तुझ्यात काही खास .. जी ओढते मला तुझ्यात एक कठीण कोड तु... तुला समजलो मी हे फक्त एक भासच होत... Poem by- Vinod Jadhav  

::- एक रहस्य तु -::

कवी ओढला जातोय तुझ्यात अगदी साधीच तर झाली होती आपली सुरुवात पण तुझ्यात आहे काहीतरी खास खरं सांगू, अजून समजली नाही कवीला ती बात... का बरं शेकडोंतुनी तुच असते ध्यानात का बरं तुझाच आवाज गुंजत राहतो कानात का बरं तु अलगद झोप मोडून जाते का बरं स्वप्नातही तुच याविशी वाटते... का बरं तुला ना पाहता ही तु असल्याचा भास होतो का बरं तुझाच फोटो कवी न्याहाळून पाहतो का तु वाटतेस एका रहस्यासारखी का बरं तुला आठवत राहायला आवडत एकाकी... एक रहस्य तु समजूनही ना समजलेलं शब्दांच्या पलीकडे तुझं व्यक्तित्व लपलेलं कधी वाटत कवीला तुझ अंतरंग समजल अन् परत बनतेस तु... एक कोड ना सुटलेल... Poem by- Vinod Jadhav  

::- तुझ्यात काही खास आहे -::

तुझ्याशीच बोलावस का वाटत...? का तुझाच आवाज ऐकावस वाटत..? तुझ्या शब्दांनी मन शांत का होत...? का तुझाच विचार मनात येत राहत..? काय आहे तुझ्यात जे कुनामधी दिसलं नाही.. फक्त एक तुच तर स्वप्नाहूनी सुंदर नाही.. पाहिले हजारो हसरे चेहरे मन कधी कुणावर रुळल नाही... कशी करतेस शब्दांनी जादुगरी तु सहजच मनाची तार जुळली बोलणं तुझ्याशी असत काहीच क्षणांच आवाज तुझा कानातून निघत नाही... कशी केलीस ही किमया तु कस मला तू काबीज केलीस असाच कसा मी तुझ्यात गुंतलो मला मोहित करणे सोप नाही Poem by-Vinod Jadhav  

::- तिचा आवाज -::

तिचा आवाज.. मंद मधुर नी शांत तो करुनी सोडी कवीला बेधुंद जो.. आपुलकी तिच्या शब्दा शब्दात बसे डोळे मिटूनी ऐकता तिचा सहवास भासे लय तिच्या आवाजात जसी बासुरीची धून असे... ऐकता ऐकता तिचा आवाज  कानावर होईना माझ्या विश्वास, ऐकणे कानांनी थांबूनी गेले शब्द तिचे अलगद मनाला जाऊन भिडले... संवाद तिचा हृदयाशी सुरू झाला हळुवार डोळे मी झाकुनी बसलो हात हाती घेऊनी सोबतीच बसुनी बोलतेय ती हा भास सुरू झाला... शब्दात तिच्या जादू भारी  मनावर तिचे ते शब्द कोरले बोलायचे होते कवीला काही कविकडे परी आता शब्द ना उरले... Poem by- Vinod Jadhav

::- आता बरं वाटतंय -::

आयुष्य मनासारखं कुणाच्या चालत नसत अचानक सगळं कधी संपून जातं, असाच विचार करत बसतो कधी कधी सगळं वाईट माझ्यासोबतच का होत... कधी वाटत चूक तर माझीच होती, माझ्या आयुष्याच्या मीच आहे गुन्हेगार, मग दुसर मन म्हणत जास्त चांगलं असन गुन्हा कधीपासून झालं यार... बघितलं तर कळलं, हे तर आहे निसर्गाचं चक्र शून्यातून बनलं होत हे जग म्हणे चांगल्या सोबत वाईट होन हे तर ठरलेलंच अस्त... म्हणुन ठरविलं, आता नमुन नाही राहायचं चांगलं बनुन रडण्यापेक्षा स्वतःला खुश ठेवायचं सगळ्यांना खुश करण्यापेक्षा जीवाच्या चार लोकांना जपायचय आयुष्याच हे सत्य कळल्यानंतर आता बर वाटतंय....  

::- तुझ्याच मॅसेज ची वाट बघतोय -::

एकदाही फोन डिस्चार्ज होऊ दिला नाही, डोळ्यासमोरुन फोन दूर जाऊ दिला नाही, ' नेट तर चालू आहे ना ? ' सारखी खात्री करतोय, तुझ्याच मॅसेज ची वाट बघतोय ....  सोबतचे सगळे जेवायला गेले काही जण बाहेर फिरूनही आले मी मात्र फोन चेक करत बसलोय तुझ्याच मॅसेज ची वाट बघतोय.... काही करायचं मन होत नाहीये आज तर भूक पण लागत नाहीये लवेरिया ची लक्षण नेट वर पाहतोय तुझ्याच मॅसेज ची वाट बघतोय..... Poem by- Vinod Jadhav

::- तु स्वप्नात आली होती -::

साजणी, रात्री तू स्वप्नात आली होती मनाच्या अंधारातून अलगदच तु मिटलेल्या डोळ्यांच्या पापण्यांवर अवतरली होती. मायावी तु जादूगर डोळ्यांच्या आतून डोळ्यांनी बोलत होती; अशी निशब्द आज आपली भेट झाली होती. ना स्पर्श वासनेचा ना गंध कुठल्या भीतीचा ना रोखण्या आली जनता ना बोट कुणी दाविला ना घाई तुला परतीची ना मी रस्ता तुझा रोखीला; वेळ काळाचे भान ना उरले डोळ्यांत तुझ्या पाहता पाहता जणू वर्षही उलटत गेले. तशीच हासत, नजरेनी बोलत हळुच येऊनी पुढ्यात माझ्या तू हात हाती घेतला. स्पर्श तो जगा वेगळा रोमांचित मन झाले जागे झाले अंग - अंग, केसालाही शहारे आले. Poem by- Vinod Jadhav  

::- बेसावध एक सावज तु -::

हरीण तू वाट चुकलेली  मायेच्या या अरण्यात बेसावध तू तुझ्या शक्तीशी, दरवळणाऱ्या त्या कस्तुरिशी, वादळाला लाजवेल अशा तुझ्या गतीशी; ठाकली जाऊनी बेसावध तू वाघ्राच्या पाशात. वाघ जाणतो तुझी गती, तुझ्या काटेरी शिंगाची त्यालाही भीती, म्हणुनी तुजला एकटी गाठण्या बसला तो घात घालुनी झुडपाच्या पाठी; वादळाला हरवणारी येणार कशी तू त्याच्या हाती. वाघ जाणतो तुझी कमी, हृदयाची हळवी तू, तुझ्याच शक्तीशी बेसावध सावज तू, तुज भीती त्याच्या पंजाची  भुलूनी सामर्थ्य स्वतःच धावशिल तू एका ललकरिशी. एकदा लडूनी तर बघ सावजा चव तुझ्या शिंगाची वाघाला चाखुदे एकदा, थांब एकदा अडीग होऊनी हे अरण्य तुझं हे रानही तुझं, बघ रोखुनी वाघाच्या नजरेत सांग डोळ्यांनी तू नाही फसणार  आज त्याच्या पाशात. असला वाघ जरी, वणरानी तुझ्यात अपार शक्ति; निडर नजरेनी वार करुनी सांग तयाला तु नाही पळून जाणारी  जाणुनी शक्ति तुझी तुलाही दिसेल त्याच्या ह्रुदयात तुझी भीती. Poem by- Vinod Jadhav

::- तुझी तारीफ करू का? -::

एक स्वप्नपरी तु सुंदर चंचल नयन कटारी करिती जीव घायल. मोहक तू सोनाली जैसी  नजरेनी तुझ्या कवी होईल पागल. तुज नाही कळाले अजुनी तू सौंदर्याची खान सजनी, नासमज तू हिरणी जैसि असशी तूच कस्तुरी गुपित हे तुज उमगले ना अजुनी. सुंदर रूप तुझं तू सौंदर्याची धरती चमक चांदण्याची तुझ्या ओठावर्ती  लक्ष तारे तुझ्या डोळ्यांत बसती केसांत तुझ्या वादळ स्वेर फिरती मनी माझ्या अजुनी तारीफ  तुझ्या रुपाची खूप करावी कधी वाटत जगाहूनी सुंदर तू  तू स्वर्गातूनी आलेली अप्सरा असावी Poem by-- Vinod Jadhav 

::- HER WORDS -::

On the road that leads nowhere, Takes me just about nowhere, Still striding and will stride that road Afterall It's the matter of my Word. A promise long made To the person who has long left, Words which vanished when left her lips Are engraved in memories, And are meant to be kept. Poem by- Vinod Jadhav

::- Replacing Love -::

 I lost Zoobey; my cat  And I lost so much more along with it Ever since then my life is displaced ; Do you think love can be replaced? So I burned down some skin on my wrist And made a tattoo that would last; Burned my self along with it too Yet the heat doesn't seem to cool. They say the atoms we are made of Are in existence since the beginning of time But can anyone create a person with those exact same atoms And put the same soul in it? Those lost atoms and soul Whom I called My Love- My Life; Have left me it seems But have left me only with grief. Now I am just a skeleton.

Going Downhill

 You know, there's a feeling when you know That you are going downhill. I seem to have that feeling, Ever since I got myself  Absorbed in drinking and puffs and smoking. I always knew I deserved better, I still believe it. BUT, and this is the keyword; Life turned out to be different, And my aims have significantly changed. Never did I imagine I would think like Godfather  When I read it; 'Always keep two links of safety in your crime' Godfather taught us: Now I want to follow it. Is this how really life works? Will this poem be used against me in the trial? These are some questions I ask myself. Am I happy where I am? Would I be happy once it's done? By- Vinod Jadhav 

Inside AC bar in India

Yes, I am drunk. I agree. I went out to take a piss From inside of the premium lounge to the common toilet Meant for premium customers and non AC folks. I step out from lounge and and they give me a look; I feel special, I feel out of town .... I They give me a hi fi look... Its only a difference of 10 to 20 percent, But its worth it. Drinking in a a crowded sweaty non AC bar Is quite different from experience in a premium AC lounge.