THE BEST POEMS ON LOVE, LIFE & FEELINGS; POEM SUMMARY, BOOK SUMMARY BY VINOD JADHAV

तिचा आवाज.. मंद मधुर नी शांत तो करुनी सोडी कवीला बेधुंद जो.. आपुलकी तिच्या शब्दा शब्दात बसे डोळे मिटूनी ऐकता तिचा सहवास भासे लय तिच्या आवाजात जसी बासुरीची धून असे... ऐकता ऐकता तिचा आवाज  कानावर होईना माझ्या विश्वास, ऐकणे कानांनी थांबूनी गेले शब्द तिचे अलगद मनाला जाऊन भिडले... संवाद तिचा हृदयाशी सुरू झाला हळुवार डोळे मी झाकुनी बसलो हात हाती घेऊनी सोबतीच बसुनी बोलतेय ती हा भास सुरू झाला... शब्दात तिच्या जादू भारी  मनावर तिचे ते शब्द कोरले बोलायचे होते कवीला काही कविकडे परी आता शब्द ना उरले... Poem by- Vinod Jadhav

आयुष्य मनासारखं कुणाच्या चालत नसत अचानक सगळं कधी संपून जातं, असाच विचार करत बसतो कधी कधी सगळं वाईट माझ्यासोबतच का होत... कधी वाटत चूक तर माझीच होती, माझ्या आयुष्याच्या मीच आहे गुन्हेगार, मग दुसर मन म्हणत जास्त चांगलं असन गुन्हा कधीपासून झालं यार... बघितलं तर कळलं, हे तर आहे निसर्गाचं चक्र शून्यातून बनलं होत हे जग म्हणे चांगल्या सोबत वाईट होन हे तर ठरलेलंच अस्त... म्हणुन ठरविलं, आता नमुन नाही राहायचं चांगलं बनुन रडण्यापेक्षा स्वतःला खुश ठेवायचं सगळ्यांना खुश करण्यापेक्षा जीवाच्या चार लोकांना जपायचय आयुष्याच हे सत्य कळल्यानंतर आता बर वाटतंय....  

एकदाही फोन डिस्चार्ज होऊ दिला नाही, डोळ्यासमोरुन फोन दूर जाऊ दिला नाही, ' नेट तर चालू आहे ना ? ' सारखी खात्री करतोय, तुझ्याच मॅसेज ची वाट बघतोय ....  सोबतचे सगळे जेवायला गेले काही जण बाहेर फिरूनही आले मी मात्र फोन चेक करत बसलोय तुझ्याच मॅसेज ची वाट बघतोय.... काही करायचं मन होत नाहीये आज तर भूक पण लागत नाहीये लवेरिया ची लक्षण नेट वर पाहतोय तुझ्याच मॅसेज ची वाट बघतोय..... Poem by- Vinod Jadhav

साजणी, रात्री तू स्वप्नात आली होती मनाच्या अंधारातून अलगदच तु मिटलेल्या डोळ्यांच्या पापण्यांवर अवतरली होती. मायावी तु जादूगर डोळ्यांच्या आतून डोळ्यांनी बोलत होती; अशी निशब्द आज आपली भेट झाली होती. ना स्पर्श वासनेचा ना गंध कुठल्या भीतीचा ना रोखण्या आली जनता ना बोट कुणी दाविला ना घाई तुला परतीची ना मी रस्ता तुझा रोखीला; वेळ काळाचे भान ना उरले डोळ्यांत तुझ्या पाहता पाहता जणू वर्षही उलटत गेले. तशीच हासत, नजरेनी बोलत हळुच येऊनी पुढ्यात माझ्या तू हात हाती घेतला. स्पर्श तो जगा वेगळा रोमांचित मन झाले जागे झाले अंग - अंग, केसालाही शहारे आले. Poem by- Vinod Jadhav  

हरीण तू वाट चुकलेली  मायेच्या या अरण्यात बेसावध तू तुझ्या शक्तीशी, दरवळणाऱ्या त्या कस्तुरिशी, वादळाला लाजवेल अशा तुझ्या गतीशी; ठाकली जाऊनी बेसावध तू वाघ्राच्या पाशात. वाघ जाणतो तुझी गती, तुझ्या काटेरी शिंगाची त्यालाही भीती, म्हणुनी तुजला एकटी गाठण्या बसला तो घात घालुनी झुडपाच्या पाठी; वादळाला हरवणारी येणार कशी तू त्याच्या हाती. वाघ जाणतो तुझी कमी, हृदयाची हळवी तू, तुझ्याच शक्तीशी बेसावध सावज तू, तुज भीती त्याच्या पंजाची  भुलूनी सामर्थ्य स्वतःच धावशिल तू एका ललकरिशी. एकदा लडूनी तर बघ सावजा चव तुझ्या शिंगाची वाघाला चाखुदे एकदा, थांब एकदा अडीग होऊनी हे अरण्य तुझं हे रानही तुझं, बघ रोखुनी वाघाच्या नजरेत सांग डोळ्यांनी तू नाही फसणार  आज त्याच्या पाशात. असला वाघ जरी, वणरानी तुझ्यात अपार शक्ति; निडर नजरेनी वार करुनी सांग तयाला तु नाही पळून जाणारी  जाणुनी शक्ति तुझी तुलाही दिसेल त्याच्या ह्रुदयात तुझी भीती. Poem by- Vinod Jadhav

एक स्वप्नपरी तु सुंदर चंचल नयन कटारी करिती जीव घायल. मोहक तू सोनाली जैसी  नजरेनी तुझ्या कवी होईल पागल. तुज नाही कळाले अजुनी तू सौंदर्याची खान सजनी, नासमज तू हिरणी जैसि असशी तूच कस्तुरी गुपित हे तुज उमगले ना अजुनी. सुंदर रूप तुझं तू सौंदर्याची धरती चमक चांदण्याची तुझ्या ओठावर्ती  लक्ष तारे तुझ्या डोळ्यांत बसती केसांत तुझ्या वादळ स्वेर फिरती मनी माझ्या अजुनी तारीफ  तुझ्या रुपाची खूप करावी कधी वाटत जगाहूनी सुंदर तू  तू स्वर्गातूनी आलेली अप्सरा असावी Poem by-- Vinod Jadhav 

On the road that leads nowhere, Takes me just about nowhere, Still striding and will stride that road Afterall It's the matter of my Word. A promise long made To the person who has long left, Words which vanished when left her lips Are engraved in memories, And are meant to be kept. Poem by- Vinod Jadhav

 I lost Zoobey; my cat  And I lost so much more along with it Ever since then my life is displaced ; Do you think love can be replaced? So I burned down some skin on my wrist And made a tattoo that would last; Burned my self along with it too Yet the heat doesn't seem to cool. They say the atoms we are made of Are in existence since the beginning of time But can anyone create a person with those exact same atoms And put the same soul in it? Those lost atoms and soul Whom I called My Love- My Life; Have left me it seems But have left me only with grief. Now I am just a skeleton.